“Hoezo, je drinkt geen alcohol?!”

Het festivalseizoen is volop aan de gang en de zomermaanden in onze agenda’s worden volgepland met tuinfeesten, barbecues en uitjes met vrienden die eindigen op café. We kennen het geliefde recept voor zo’n sfeervolle avond of een vreugdevol festival allemaal: muziekje, hapje, drankje.

Zie je het tafereel al voor je? Stoort het als ik even een gokje waag naar het basisingrediënt van je drankje? Laat me raden… alcohol? Zo niet, dan vermoed ik dat de meest voorkomende reactie van je wel-drinkend gezelschap de volgende is: “Hoezo, je drinkt niet?!” Juist? Ik dacht het al, ik krijg die opmerking zelf namelijk ook vaak te horen.

Alcoholgebruik zit diep geworteld in onze westerse cultuur. Iets te vieren? Flesje kraken. Slechte dag? Wijntje om de zorgen te vergeten. Gezellig avondje? Glaasje ter ontspanning, etc. Het zit zelfs zo diep dat mensen die eenmalig, meermalig of altijd voor een alcoholvrij drankje kiezen menigmaal scheve blikken, vervelende vragen of onnodige opmerkingen moeten incasseren.

“Als jongere bewust alcoholvrij door het leven gaan, is niet de gemakkelijkste keuze.”

Laat dat nu net niet de meest ontspannende bezigheid zijn op zo’n sfeervolle avond. Geloof mij, ik spreek uit ervaring. We zijn gewoontebeesten en worden nog altijd vaak geacht de ‘alwetende’ meerderheid te volgen. Doe je dit niet, dan word je bijna onmiddellijk verplicht verantwoording af te leggen en in de verdediging te schieten. Hierdoor voelen we, niet-drinkers, ons soms een beetje uitgesloten en in een hokje geplaatst.

Als jongere bewust alcoholvrij door het leven gaan, is niet de gemakkelijkste keuze. Ik kan maar weinig leeftijdsgenoten opnoemen die het net als ik bij colaatjes, watertjes en mocktails houden. De groepsdruk onder jongeren is toch ook vaak nog iets groter dan bij volwassenen, waardoor het soms nog moeilijker is om nee te zeggen tegen alcoholische dranken.

Op zich heb ik er geen problemen mee als mijn vrienden, of jongeren in het algemeen, alcohol consumeren, zolang ze mij niet in vervelende situaties brengen. Dan richt ik mij vooral tot de goedbeschonken jongens die ineens denken dat ze alles kunnen en mogen, inclusief het betasten van mijn lichaam.

“Ik vraag jou toch ook niet of je zeker bent dat je niet van mijn cola wil proeven?”

Om alle toekomstige vervelende vragen voor eens en voor altijd de wereld uit te helpen, zal ik er nu een paar beantwoorden. “Wil je echt niet eens proeven?” Nee, ik vraag jou toch ook niet of je zeker bent dat je niet van mijn cola wil proeven? Als ik het dan toch écht zou willen, zal ik het zelf wel vragen. “Wacht maar, binnen een paar jaar zullen we nog eens spreken!” Ik hoop zeker dat we elkaar binnen een paar jaar nog eens zullen spreken, maar dat zal dan toch met een colaatje in mijn hand zijn. Ik ben perfect gelukkig zonder alcohol, dus ik zie niet in waarom ik iets zou veranderen.

“Ben je niet bang dat mensen je saai gaan vinden?” Nee, en vinden ze mij saai, dan is dat hun volste recht, maar ik prefereer vriendschappen die gebaseerd zijn op wie ík ben en niet op wat alcohol met mij doet. “Ben je zwanger?” Deze heb ik als prille achttienjarige voorlopig gelukkig nog niet gehoord, maar voor iedereen die al een beetje ouder is: nee en als ik het ooit wel ben, zal ik het je laten weten op een moment dat ik er klaar voor ben.

“Laat ons gewoon afspreken dat iedereen zich moeit met de inhoud van zijn of haar eigen glas.”

“Hoezo, je drinkt niet?” Inderdaad, ik laat alcohol liever links liggen. Ten eerste omdat ik het niet zo lekker vind. Ten tweede omdat ik nogal een controlefreak ben en graag nog weet wat de avond ervoor is gebeurd. Ik ben ook telkens heel blij als ik ’s morgens met een fris hoofd kan opstaan en geen katerdag moet inplannen. Tot slot vind ik mezelf ook gewoon stiekem wel leuk zoals ik ben en daar moet je maar genoegen mee nemen of andere vrienden zoeken, ik ga mezelf niet voor jouw plezier bezatten, dan blijf ik liever een avondje extra thuis.

Ik vraag jou toch ook niet met een neerbuigende ondertoon waarom je voor een dessert zonder chocolade kiest? Laat ons voortaan gewoon afspreken dat iedereen zich moeit met de inhoud van zijn of haar eigen glas. Leven en laten leven, drinken en laten drinken.

Tekst: Annefloor Oosterlinck